O Aluminio e a súa influencia nas plantas

por Noel Gavieiro (1º B)

O aluminio é un dos elementos máis abundantes na codia terrestre. Xeralmente atópase en forma de aluminosilicatos e segundo o pH do solo e máis baixo (por debaixo de 5), máis se solubiliza.

O síntoma principal da toxicidade por aluminio é a reducción do crecemento radicular das raíces impedindo o proceso de absorción de algúns nutrientes (Ca, MG, P).

O aluminio no solo

O solo, polo xeral é a fonte que subministra os nutrintes as plantas. A cantidade total presente de cada nutriente non determinará por si sola a súa disponibilidade para a planta para isto inflúe o pH e o osíxeno do solo. Un pH neutro ou pouco ácido (entre 5 e 7) favorecerá a disponibilidade da maioría dos nutrientes. Un valor alto fará menos dispoñible algún nutriente como o fósforo. Un pH moi baixo insolubiliza algúns nutrientes e solubiliza e moviliza o aluminio

Efectos fisiolóxicos do aluminio nas plantas.

A primeira evidencia da toxicidade do aluminio é a inhibición do crecemento da raíz. Ademáis de bloquear a absorción de algúns nutrientes a planta ten dificultade para a captación de auga e osíxeno necesario para o seu crecemento, sobre todo nas épocas de seca. Nos solos fortemente ácidos, con toxicidade de aluminio, a planta desenvólvese lentamente tendendo a quedar pequena, e as súas follas adoitan ter unha tonalidade verde oscuro ou roxo púrpura característico de deficiencia do fósforo.

Influencia do aluminio na fotosíntese

A través da raíz, a planta absorbe do solo auga, e sales minerales (zume bruto) O zume bruto sube polos vasos leñosos ata as follas.
As follas toman do aire un gas: dióxido de carbono. Este gas mestúrase co zume bruto e, coa axuda da luz do sol, transfórmase en zume elaborado.
Neste proceso a planta expulsa osíxeno. Nestas diferentes fases da fotosíntese o aluminio merma a capacidade da planta para xerar a súa propia materia orgánica.

O alumino nos fertilizantes

O Sulfato de Aluminio é un abono con efecto acidificante. Produce un efecto beneficioso nas plantas viradas para solos ácidos (cenouras, repolo, nabos, feixóos,... ) aínda que un exceso de aluminio pode carrexar os efectos nocivos anteriormente citados.