Aulas na Estación Espacial Internacional

Por Pablo García (1ºA ESO)

Desde principios de curso utilizamos moito o recurso de internet para ver a ESTACIÓN ESPACIAL INTERNACIONAL e como ela cumple 15 anos, decidimos realizarlle un aniversario. A Estación Espacial Internacional e un centro de investigación na órbita terrestre na que participan as axencias espaciais de Estados Unidos, Rusia, Europa, Xapón e Canadá.

Formouse enviando distintas pezas ao espacio:

• O 20/11/1998, Rusia enviou una piza chamada Zarya.
• O día 4/12/1998, Estados Unidos enviou outra peza cuxo nome é Unity.
•  O 12/7/2000, Rusia volveu lanzar unha peza chamada Zuezda a cal recibiu a primeira tripulación o 31/10/2000.
• O 11/10/2000-2007, Estados Unidos, mandou de novo unha pieza chamada Its.
• O 7/2/2001 Estados Unidos enviou unha pieza co nome de Destinity.
• O 20/6/20001 lanzou unha pieza co nome de Cadardam.
• O 14/11/2007 Estados Unidos, de novo, mandou unha peza chamada Hamony.
• O 20/2/2008 a Unión Europea envou unha pieza co nome de Columbus.
• O 20/6/2008, por último Xapón lanzou outra pieza chamada Kibo.

A Estación Espacial Internacional, orbita 16 veces por día a mais de 28.000km/h e a 402km da superficie terrestre.

Ademais a Estación Espacial Internacional pesa entre 419-455kg, dentro ten 6 dormitorios, 2 baños, 1 ximnasio e unha xanela de 360º.

Observamos como se vía a Terra desde aí arriba, como se veu o eclipse do 3 de novembro do 2013 (foi total en Kenia), o como se vería desde a Terra a Lúa de estar á mesma distancia que a EEI.

Tamén víase o tifón Haiwan de Filipinas que foi unha masacre, ían refachos a 315km/h, matou aproximadamente a 5.320 persoas e causou moitos destragos.

Moitas das respostas que xurdiron na clase viñeron dadas polas experiencias do tripulante canadiense Chris Hadfield.Vimos como realizou un experimento: Colleu un trapo e agua, botou o agua no trapo, escurriuno e o agua non caia. Chris Hadfield enseñounos tamén como facia a comida , venlle deshidratada , e metea nun microondas e alí fáiselle. E tamén nos contou como ían ao baño.

Fonte: Microsiervos, Youtube

O Efecto Invernadoiro

por Noel Gómez (1º A ESO)

En clase de Ciencias Naturais estamos estudando a atmosfera e vimos as consecuencias que tiña o CO2 na atmosfera e as súas consecuencias como o efecto invernadoiro.

Un invernadoiro está construído por cristal ou plástico no que entra a luz do Sol, que quenta o aire e o chan interior. Como as paredes son de cristal ou plástico, impiden que o aire quente escape e así mantén unha temperatura alta. Aquí mostramos unha foto tirada por Noel Gavieiro dun invernadoiro da parroquia de Mosteiro, no concello de Palas de Rei.

Invernadoiro na parroquia de Mosteiro - Noel Gavieiro

Na Terra ocurre o mesmo, a concentración de gases, sobre todo CO2, impiden a saída de raios solares reflectidos. Deste xeito acaban permanecendo na atmosfera da Terra e contribúen a aumentar a temperatura.

Causas:

• O uso de combustibles fósiles como o petróleo e o carbón provocan unha concentración moi alta de CO2 na atmosfera.
• Tamén os incendios forestais emiten CO2 na atmosfera.
• A deforestación das grandes áreas contribúen a que exista menos vexetación para captar o CO2 da atmosfera.

Consecuencias:

• Se a temperatura do planeta aumentase entre 2º C a 6ºC nas próximas décadas veránse afectadas as colleitas. O nivel de mar subía considerablemente pola desconxelación dos casquetes polares.
• Pódese comprobar a prolongación da primavera, as temperaturas máis altas durante o período invernal nalgunhas rexións, houbo crecemento notable da vexetación en latitudes septentrionais.
• No video que vimos na clase sobre a orixe e o futuro da Terra, estimábase que dentro de 15000 anos habería unha nova glaciación e que a Terra se cubriría de xeo. Pode ser que o ser humano estivera a alterar esta evolución.

Protocolo de Kioto:

• En 1997 os países industrializados comprometense a reducir as súas emisións de gases no protocolo de Kioto. A Unión Europea firmou un compromiso conxunto e único en nome de todos os seus países de reducir as suas emisións totais durante o periodo 2008-2012 nun 8% respecto ás de 1990.
• As emisións de CO2 de EEUU, en 2005, represetan o 25% das emisións totais no mundo.

As capas da Atmosfera

1º da ESO

O salto de Félix Baumgartner desde unha altura de 39 km. dá para moitas clases de ciencias e, nomeadamente, para estudar como varían as propiedades da atmosfera ascendendo ou descendendo por ela e, tamén, para facer un clase divertida.

Lembramos o artigo escrito o ano anterior por Bibiana e Laura e tiramos novas conclusións sobre o comportamento desa masa de gases na que vivimos mergulllados.

Achegamos o debuxo feito por Candela coas capas da atmosfera, aínda que somos conscientes que o paso da estratosfera a mesosfera non é tan abrupta senón que a presenza de gases que tinguen de azul o ceo baixa de maneira progresiva.

Debuxo de Candela López

A Estatística nas Aulas de Secundaria

Hai uns días tivo lugar na Fundación Barrié da Coruña o XI Congreso Galego de Estatística e Investigación de Operacións organizado por SGAPEIO. A grande parte das comunicacións do Congreso trataron de temas técnicos sobre as liñas de investigación activas nas diferentes institucións galegas competentes nesta área das matemáticas.

Porén, deixaron un oco para un espazo onde se fala moito dos conceptos iniciais e se desenvolven proxectos tanto de Estatística como de Probabilidade: as aulas de secundaria.

A sesión estivo guiada polo profesor Víctor Pollán (IES Poeta Díaz Castro) que comezou cunha pequena introdución sobre a presenza da Estatística nos diferentes currículos de secundaria e sobre a súa situación actual. Puxo o foco en que a formación que temos moitos dos que nos encontramos todavía en exercicio foi escasa nesta área (unha grande maioría tivemos una materia nos 5 cursos) e que xa que esta parte se traballa pouco nos institutos os proxectos educativos en torno a ela adquiren máis valor.

Gonzalo Temperán profesor no IES de Monelos, trouxo unhas experiencias de traballo en grupo para os cursos superiores da ESO e BAC, realizadas estes anos pasados. Gonzalo presentou experiencias clásicas de Probabilidade Manipulativa: Estimación de PI por métodos de MonteCarlo, o aparello de Galton, paseos aleatorios... Unha serie de actividades de grande interese didáctico, cun enfoque clásico e divertido. Podes ver aquí a súa presentación.

A intervención do profesor Jesús Rovira (IES Xoán Montes) conectou á perfección coa do seu compañeiro. Tratou moitos temas dos que falara Gonzalo mais mudando o enfoque clásico por un máis moderno orientado á simulación e traballando con Follas de Cálculo. Achegamos este material excepcional creado por Jesús para realizar as nosas simulacións na aula sobre problemas clásicos.

A continuación falou un tal Manuel Vilariño (IES do Camiño) que contou as súas (discretas) experiencias no mundo da estatística e do orgulloso que estaba do blogue Ciencia no Camiño. Un pouco fachendoso, pero ben.

Remataron o acto Gonzalo Cruz, Celia Ruiz e Paula López, estudantes do Grao de Estatística que nos presentaron o seu proxecto de App para dispositivos móbiles EasyStats!. Moita forza para eles/as e que axiña vexa a luz!

Agradecemos a SGAPEIO e, especialmente, a Víctor o convite realizado e animamos a seguir puxando para que a área de Estatística e Probabilidade, sen dúbida a máis divertida das matemáticas, goce do espazo que merece no ensino secundario.

As Matemáticas da Supervivencia do Galego

ENDL

O martes 12 de novembro celebraremos unha nova edición do Día da Ciencia en Galego e participaremos na videoconferencia promovida pola Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística, como fixemos o ano pasado.

Nesta ocasión contamos co coñecido divulgador científico Jorge Mira como protagonista convidado, un luxo para esta xornada.

A súa palestra titúlase "Como medir tamaños e distancias da Terra, a Lúa e o Sol"  e contaranos como fixeron eses gregos para saber o tamaño do mundo que habitamos e calcular a distancia á lúa e o sol e os seus tamaños, usando tan só o bo hábito de observar con coidado o que nos rodea.

Esta convocatoria ten tamén un obxectivo normalizador. Trátase de reflexionar sobre a importancia de valorar a Ciencia como parte da nosa Cultura e como tal, comprendela, expresala e divulgala na nosa lingua, da que estivo separada durante tantos anos.

Jorge Mira participou nun interesante estudo sobre o Futuro da Lingua Galega. Neste estudo facíase unha proxección da evolución do número de falantes en cada lingua. O resultado do modelo matemático é o seguinte:

Aquí deixamos un vídeo de 4 minutos de duración onde explica brevemente as conclusións atinxidas. A seguir propoñemos unhas cuestións para o debate na aula.

Precisas o Flash Player para ver o video.

1. Neste estudo sobre a supervivencia da Lingua Galega, que papel desempeñou Jorge Mira?
2. Segundo os estudos científicos que cita, que acontece cando conviven nun mesmo territorio unha lingua poderosa e unha lingua feble?
3. No caso de Galicia que lingua ocupa cada lugar?
4. Jorge Mira identifica un factor chave para que en Galicia non haxa tal depredación. Cal é este factor?
5. Que porcentaxe de poboación era monolingüe en galego a principios do S. XX?
6. Segundo o modelo matemático, en que ano a maioría dos/as galegos/as falará só castelán? Que opinas deste feito?
7. Jorge Mira sinala que hai marxe para que as dúas linguas convivan. Faríano en pé de igualdade?
8. Expresa con porcentaxes entre monolingüe galego, monolingüe castelán e bilingüe a situación que che gustaría que houbera na Galicia do futuro. Que medidas tomarías para conseguilo?

Simulación de Eclipse Solar con Stellarium

O domingo 3 de novembro de 2013 terá lugar un eclipse solar híbrido, é dicir, o Sol, a Lúa e a Terra ficarán alineados durante uns intres.

Podes acceder a toda a información do eclipse premendo aquí.

O eclipse será total en Kenia, sobre as 15:30h. Poderás seguilo aquí ao vivo.

Pola nosa parte, podemos botar man das experiencias que tivemos con Stellarium e facer unha simulación do que veremos nese momento. 

Velaí vai: